دیدم بعضی ها میگن که حتی کارگردان و نویسنده هم نمی‌دونستن که هدفشون چی بوده و توصیفشون از انسان ها چیه یا اینکه بالاخره می‌خوان امید بدن یا نا امیدی
بعد این همه کثافت کاری و خیانت که از بازیکن ها دیدیم
و البته گذشت و فداکاری بعضی هاشون
بالاخره آدم ها… چی هستن؟بازی قرار بود چی رو ثابت کنه؟
سریال ساخته شد تا به کجا برسه؟اسکویید گیم اصلا پایانی داره؟
یا قراره تا ابد ادامه داشته باشه؟…
و به نظرم دقیقاً اینا درسته
در واقع خودشون هم نمیدونن میخواستن چی رو اثبات کنن
و البته دلیل داره
من فکر میکنم تو دنیایی که داریم زندگی می‌کنیم ،آدم ها به یه پوچی رسیدن
دنیا روز به روز وجهه های جدید و البته کثیف تر و حال به هم زن تری به همه نشون میده
قدرت های کثیف و زورگو روز به روز قدرتمند تر میشن و پولدار ها روز به روز پولدار تر میشن ، راز های و پشت پرده های کثیف و شوکه کننده سیاستمدار ها هر روز بیشتر رو میشه و نسل کشی های مختلف دنیا رو فرا گرفته بدون اینکه مجرم های اصلی مجازات بشن
هیچ چیز بهتر نمیشه بلکه همه چیز داره رو به بدتر شدن پیش می‌ره و نکته اینه که همه مردم دنیا این رو فهمیدن
دیگه همه میدونن دنیا چقدر کثیفه،کسایی هستن که برای آدما و زندگی ها تصمیم میگیرن و کاری از دست ما مردم عادی بر نمیاد
دنیا هرچقدر که داد میزنه مردم دنیا هرچقدر گلو پاره می‌کنن حتی وقتی با هم متحد میشن بر علیه قاتل کثیفی مثل اسرائیل اتفاقی نمیوفته و همچنان قتل ها و نسل کشی ها و سیاست ها و دست های پشت پرده که دنیا رو هدایت می‌کنه پابرجاست
بنابراین روز به روز یه پوچی سنگین در سراسر دنیا حاکم میشه
نمی‌خوام بحث رو دینی کنم یا ادعای دینداری کنم ولی واقعا خوب که بهش فکر کنید اینجا دقیقاً همونجاست که فرق ما مسلمان ها و شیعه ها با سایرین مشخص میشه
ما میدونیم همه اینا سرانجام داره…
ما میدونیم در نهایت پایان خوشی در انتظار دنیا و آدم های خوبه
ما میدونیم منجی داریم
میدونیم کسی هست که میاد و همه این ظلم ها و کشت کشتار هارو تموم می‌کنه
و دقت کنید اسمش هم منجی هست
چون از ابتدا خدا میدونسته همچین چیزی در انتظار زمین و آدم هاشه و فقط منتظر بود تا ما خودمون بفهمیم و از ته گلو فریاد بزنیم و اومدنش رو آرزو کنیم
میدونید چرا؟
چون اگر تمام بازیکن ها اومدنش رو نخوان وقتی بیاد هم هیچکس قدرش رو نمیدونه و همه همچنان برای پولی که جایزه هست همدیگه رو میکشن
اومدن منجی تا زمانی که مردم دنیا نخوان و اومدنش رو از ته قلب مثل کسی که جونش در خطره آرزو نکنن هیچ فایده ای نداره
منجی ای که اگه همه بازیکن ها یکصدا اسمشو فریاد بزنن میاد و این بازی رو متوقف می‌کنه،وی آی پی هارو از بین می‌بره ،تمام بازیکن های حیوون صفت رو محو می‌کنه و سایر بازیکن های باقی مونده رو نجات میده
و البته فرق دیدگاه ما مسلمون ها با بازی اینه که ما میدونیم کسایی که به نا حق کشته شدن و آدمای خوبی بودن،بر خلاف بازی الکی کشته نشدن و در واقع اجر واقعی رو در دنیای دیگه دریافت می‌کنن و پول که جایزه اصلی بازی بود تنها طعمه ای بود که هرکس ذات واقعی خودش رو نشون بده
واقعا اینجاست که تفاوت ها مشخص میشه و اینجاست که می‌بینید چند سال اخیر بشر از طریق فیلم ها و سریال ها و کتاب ها و حتی علم و دانش مدام به دنبال پیدا کردن نتیجه ای برای دنیا و زندگی و آدم هاست ولی مثل پایان همین سریال هیچکس به هیچ نتیجه ای نمی‌رسه
من آدم خیلی مذهبی ای نیستم ولی الان قدر مسلمان و شیعه بودنم رو میفهمم واقعاً….
مهمترین نکته اینه که باید تلاش کنید تا آخرین لحظه طرف درست ماجرا بمونید اونوقته که حتی مرگتون هم ارزشمند میشه و در دنیای دیگه زندگی ای فراتر از این دنیا رو تجربه می‌کنید چون در لحظات پایانی احتمال گمراه شدن خیلی زیاده…
.
.
و در پایان یادتون باشه که خود خدا چندین بار در قرآن گفته:
زندگی این دنیا لهو‌ و لعب (بازی) بیش نیست…

واقعیت وقتی نویسنده نظر خودشو راجب پایان سریال توضیح داد، آدم تونست درک کنه که چرا چنین تصمیمی گرفته، اما در اصل با این پایان کل فلسفه سریال و دو فصل قبل رو زیر سوال برد! چون واقعا ما انتظار نداشتیم با شورشی که صورت گرفت آدمای اصلی و مهم بمیرن، بخاطر همین باعث شد که سریال پیام اصلی خودشو علاوه بر مخاطباش از دست بده، من که دیگه حوصله اسپین آف هاشو ندارم

اگه کل بازی رو جهان امروزی در نظر بگیریم ، یه عده معدودی داشتن این جهانو کنترل میکردن ، اون عده از قضا پولدارن و پول اصلا براشون مهم نیست … اونها فقط میخوان لذت ببرن و چجوری لذت میبرن؟ با دیدن کشته شدن مردم و خصوصا آدمای بیگناه! فقط اینکه ببینن یه نفر واسه زندگیش و جونش دست و پا میزنه و واسه پول بقیه رو میکشه میتونه ارضاشون کنه … نه اهمیتی به زن و مرد بودن میدن و نه کوچیک و بزرگ بودن … اگه دقت کنید کسایی که بازی رو هدایت میکردن و مهمونای ویژه ماسکای حیوانات رو داشتن و تو فضایی که مثل جنگل شبیه سازی شده بود نشسته بودن ، درواقع همه چیز واضح بود ، انگار اینا یه سری حیوون درنده ان که بجز خون به هیچی فکر نمیکنن و بقیه براشون مثل مهره های شطرنجن و اصلا جون ادما براشون مطرح نیس چون فقط مهمه که خودشون زنده بمونن و با تو خون شنا کردن لذت ببرن …
این وسط هدف دیگشون از بین بردن روح انسانیت تو آدماست ، وقتی آدما بتونن عواطف انسانیشونو سر ببرن حاضرن هر کاری بکنن ، تا جایی که حتی بخوان بچه نوزاد خودشونو بکشن و از بین ببرن ، دقیقا ادما اخر بازی داشتن شبیه همون مهمونای ویژه میشدن …
انتهای سریالم که نشون داد این داستان ادامه پیدا میکنه حتی اگه اون کشور و بازیکنا عوض شن ، چون کسایی که بازی رو میگردونن همیشه هستن …
و همه اینا خییییلی خییییلی شبیه دنیاییه که ما داریم توش زندگی میکنیم … :)

با مرگ خیلی هاشون اشک ریختم اما دردناک ترین مرگ برام مرگ اون خانم مسنه بود …. خیلی غیرمنتظره بود ….
صحنه مواجه شدن ۴۵۶ و ۰۰۱ هم بسیار زیبا بود …با وجودی که دیالوگی رد و بدل نشد … به نظرم ۴۵۶ دقیقا توی همون لحظه مرد … و بقیش فقط نفس میکشید …خودش اونجا تموم شد و این بچه بود که اونو به ادامه وا میداشت ….
در مورد سکوت وی آی پی ها در لحظه مرگ ۴۵۶ به نظرم … علت سکوتشون برخلاف کامنت ها، ناراحتی اونا نبود .‌.. اونا سکوت کردن چون تعجب کردن …چون براشون تعریف نشده بود که یه آدم خوب بتونه به خاطر بچه ی یکی دیگه، خودشو بکشه ….
وی آی پی ها درکی از خوبی نداشتن و وقتی این خوبی رو دیدن. فقط تعجب کردن …
اما ۰۰۱ ….سعی داشت خودشو توجیه کنه، دیدیم که اون با نامردی برده بود و مبخواست ۴۵۶ هم همینجوری ببره …اما اون قبول نکرد … و اینجا ۰۰۱ فهمید که چه قدر خودش بزدل بوده ….
۴۵۶ با کارایی که کرد همه رو تحقیر کرد ….
واقعا منصفانه نبود ….
به نظرم بچه ۳۳۳ …. اگر قرار باشه ۵۰ درصدم ژن باباش رو داشته باشه، واقعا لیاقت زنده موندن رو نداشت ‌…
در مورد ورژن امریکایی و سکانس آخر ….
اسکویید گیم باید ادامه داشته باشه، باید این کثافت زندگی رو هر از گاهی بهمون یادآوری کنن …..حالا چندان مهم نیست کره ای یا امریکایی ….هر چند امریکایی قسمت درام رو اصلا نمیتونن بهتر دربیارن اما قسمت اکشن و باقی ماجرو رو ۱۰۰ درصد بهتر درمیارن…

عاشق اینم که شخصیت گیهون با دیالوگ «ما اسب نیستیم، آدمیم، و آدمها…» تموم میشه. یه جمله ناتموم. خب؟ آدمها چی؟ آم، خود نویسنده هم بنظر نمی‌آد به نتیجه رسیده باشه!
چیزی که ما دیدیم تو فصل3، آدمها به پایین‌ترین سطح از انسانیت خودشون رسیدن. قطعا نویسنده روش نمی‌شد دیالوگ گیهون رو با «آدمها هنوز جای امید دارن» یا یه همچین چیزی تموم کنه بعد از تمام وقاحت‌هایی که از بازیکن‌ها دیدیم! 😂
ولی در عین حال بازیکن‌هایی مثل گیهون و گومجا و هیونجو و جونهی رو هم داشتیم که بخاطر بقیه خودشونو فدا کردن و انسان موندن (البته جز اون یکباری که گیهون هم رد داد و ده هو رو کشت) و اینجا کار رو سخت میکنه که آخر انسانها چی هستن از نظر آقای هوانگ دونگ هیوک؟ بهشون امید هست؟ وقیحن؟ بله، خود ایشون هم به نتیجه نرسید و جمله رو بی‌فعل گذاشت.
من معمولا عاشق پایان‌های باز هستم، ولی این یکی رو نه. اینجا باید به یک نتیجه مشخص و واضح می‌رسیدیم، ولی نرسیدیم. فصل بسیار بی‌هدف گذشت که مشخص بود نتفلیکس بهشون گفته یجوری داستان رو پیش ببرید و تموم کنید که جا باشه نسخه‌های آمریکایی ازش بسازیم تا پول بیشتری به جیب بزنیم. کارگردان هم لطف کرد اثر خودشو بخاطر پول فروخت و نتونست اونجوری که باید، تمومش کنه. فصل3 اسکویید گیم به همون مبهمی و بی‌نتیجگی دیالوگ آخر گیهونه. خودش هم نمی‌دونه که می‌خواد بشریت رو چجور توصیف کنه. خودش هم نمی‌دونه که می‌خواد چه پیامی رو برسونه. امید بده یا ناامیدی. تنها هدف در این فصل اینه که ویلن‌ها زنده بمونن تا در سال‌های آینده سریال‌های بیشتری از این فرانچایز بسازن و داستان رو با کمک اونا ادامه بدن.
حیف و تاسف…