*¹. قسمت ۸ – سکانس بعد از قتل وکیل لی جو یونگ- مکالمه وکیل چئون و دادستان نا:

-میدونم چه احساسی داری، اما نمی‌تونی این پرونده رو برداری. محاله بالا دستیا موافقت کنن و منم موافقم.
+ وقتی همه بهم پشت کرده بودن اون تنها کسی بود که می‌خواست کنارم بمونه! :”]

واقعاً یکی از درخشان ترین دیالوگ‌های این سریال، برای این قسمته.
چئون جی‌هون در تمام طول رسیدگی به پرونده گروه جی، تنها بود و اون موقعی که پدرش رو از دست داد، وقتی که خانوادش طردش کردن، وکیل لی بود که بی‌منت کنارش بود. هرزمان بدون انتظار خاصی، پیشش موند‌ و باهاش همدلی کرد. نه دلداری الکی بهش داد و نه به خاطر حال بدش سرزنشش کرد‌. فقط حضور داشت و دل به دلش داد. و البته وکیل چئون هم مردی نبود که با دیدن این نوع رفتار غرور الکی بگیرتش و ازش فاصله بگیره! عین یک انسان متمدن ازش خاستگاری کرد و رابطه‌شون‌ رو شروع کردن‌.
و من با دیدن رابطه اونا، فهمیدم چقدر آدم به وجود همچین آدمی تو زندگیش، تا آخر عمرش نیاز داره. که حتی وقتی ناراحتیم دل به دل دیوونگی‌هامون بده و باهامون کف خیابون زیر بارون بخوابه!!! ( البته که این سکانس، برای سریال‌ها و فیلم‌هاست) ولی نشونه همراهی و درک بالای وکیل لی بود.
و چقدر فقدان و از دست دادن همچین آدمی برای آدم درون گرایی مثل آقای چئون سخت بود! نشون به این نشون که تو قسمت آخر وکیل چئون گفت:
روزی که جویونگ مرد اون رو منم مردم.

این دیالوگ چقدر واقعی بود‌. چقدر خوب به ما نشون داده شد که این آدم داره جای یکی دیگه زندگی می‌کنه! چئون جی‌هون واقعی این نیست. چقدر احساسات‌شون رو خوب نشون دادن. من در تک تک سکانس‌های گذشته‌ی وکیل چئون، احساسات تک تک افراد رو درک کردم. چقدر این فیلم دیدنش واسم لذت بخش بود! :”]

*². من قبل از اینکه، از گذشته‌ی وکیل چئون خبر دار بشم،واسم این دیوونه بازی‌هاش خیلی عجیب بود.
واسم عجیب بود که چرا اجاره‌ی خونه‌ش رو نمیده؟ چرا با اینکه انقدررر وکیل خوبیه، ۱۰۰۰ وون بیشتر نمی‌گیره؟! چرا دفترش انقدر بهم ریخته‌است؟!

و بعد که از گذشته‌ش با خبر شدم فهمیدم این آدم خودشو گم کرده تو گذشته‌ای که عمیقاً دوست داشته اونو زندگی کنه! و حالا داره کاری رو میکنه که بیشتر باعث گم شدنش میشه! تا اینکه برای یکسال همه چیز رو رها کرد و خودش رو پیدا کرد و فهمید چرا وکیل لی، ۱۰۰۰ وون می‌گرفته و فهمید که باید برای هدفی که از اول به خاطرش وارد این حرفه شده بود کار کنه. نه اینکه صرفاً زندگیِ زیسته نشده‌ی وکیل لی رو زندگی کنه!

به نظرم این سریال ذره ذره مفهوم عدالت، کمک، همدلی و حتی کنار اومدن با فقدان عزیز ترین انسان‌های زندگی‌مون و معنا بخشی به زندگی رو به مخاطب می‌رسونه.

اینکه شما از قسمت اول ذهنت درگیر میشه چرا فقط ۱۰۰۰ دلار؟! یعنی همراهی با فیلم تا انتها و درک مفهوم عدالت!
اینکه وکیل چئون فهمید، گرفتن حق آدما و حس خوشحالی اونا بعد از حل شدن پرونده‌هاشون یعنی معنای زندگیش‌. شاهکار بود!

قطعا شما ممکنه حین سریال از خودتون بپرسید، چرا وکیل لی، این “وَن”ِ درب و داغون رو نمی‌فروشه و یه بهترش رو بخره؟!
در واقع سوار شدن اون وَن، ندادن اجاره و خیلی چیز‌های دیگه بِرَندِ وکیل چئون بود! و نشون از این داشت، که مردم من از خودتونم، درک‌تون می‌کنم و تا آخرش حق‌تون رو پس می‌گیرم!

*³. سناریو پرونده‌هایی که در طول سریال، وکیل چئون داشت برسی می‌کرد، عالی بودن‌. راستش من همیشه تو سریال‌های حقوقی نصف داستان این پرونده ها رو رد می‌کنم چون خیلی‌هاشون واسم جذابیت ندارن. ( البته که من اشتباه می‌کنم ولی چه میشه کرد. 😂💔 )
ولی تو این سریال تمام پرونده‌ها جذاب بودن.
در دادگاه پرونده‌ی اون آقای دزد که توبه کرده بود، من دائماً خودم رو جای هیئت منصفه میذاشتم و از خودم می‌پرسیدم اگه تو بودی چیکار می‌کردی؟
و اونجاش که می‌گفتن: این مرد سابقه دزدی داره و پس دزده هر انسانی که درک قبلی از این موضوعات نداشته باشه رو به شک میندازه. در واقع اگر من بودم، پیش خودم می‌گفتم: اوه این سابقه داره پس دزد همینه!
در صورتی که وکیل چئون صحنه رو بازسازی کرد و وقتی پلیس به جرم دزدی گرفتش و فهمیدن وکیله و آزادش کردن برگشت گفت: من وکیلم آزادم کردن. اون که سابقه دزدی داره و رو به جرم دزدی گرفتن؟!
و چقدرررررررر تمام حقیقت‌هایی که در دادگاه آورد‌، حق بودن!
از اون جعبه خالی گرفته تا وقتی که متهم رو آورد و در دادگاه علناً از شاهد قصه دزدی کرد و طرف نفهیمد!
و حتی سوالایی که برای شناختن هیئت منصفه پرسید. خدای من این مرد عالی بود.

در واقع فکر می‌کنم این قسمت از سریال، برگرفته شده از فیلم شاهکار “۱۲ مرد خشمگین” بود!
و اینجا وکیل چئون مثل شخصیتِ “دیویس” در اون فیلم، سعی داشت هیئت منصفه رو به سمت یک شَکِّ منطقی، هدایت کنه و چقدر این صحنه برای من دوست‌داشتنی بود! (عجب باز‌ی ای داشت نام گونگ مین واقعا دست مریزاد.)

*⁴. دوستان من هرچی از بازی خفن و عالی نام گونگ مین بگم کم گفتم و خودتون احتمالاً بد مهارت بازیگریش واقع و خفنیش آشنا هستید؛ پس میرم سراغ بخش جذاب سایر شخصیت‌های سریال:

• نفر اول و محبوب من در این سریال:
آقای سا: خدای من! این مرد چقدر رفییییق بود‌. چقدر بامزه بود. چقدر دوست داشتنی بود. در تمام سکانس این سریال با بازی بامزش، دیالوگ.های بانمکش با وکیل چئون منو می‌خندوند. خیلی دوستش داشتم. خیلی. خیلی خر بود. خنده‌های شیطانیش با آقای وکیل. وای عالی بودددن. =))))) کاش من هم وقتی دفتر خودمو زدم یه همچین مدیری بتونم برای دفترم پیدا کنم که حتی اگه یه مدت، یا یه سال هم نبودم، عکس من رو روی پیش‌بندش گلدوزی کنه =))))))))))))))))!

• وکیل افاده‌ای خانم بک ماری!
من شخصیت ماری رو دوست نداشتم. و فکر می‌کنم اگر فرد دیگه‌ای به عنوانِ کارآموزه وکیل چئون انتخاب میشد شاید بهتر بود…. نمی‌دونم این نظر شخصی منه. اینکه فکر می‌کرد وکیل چئون، با این همه هوشی که داره نمی‌فهمه که اون نوه‌ی رئیس شرکت حقوقی بک هست واقعااا عصبیم می‌کرد :/
در کل رفته رفته به بازیش عادت کردم و اون رو به عنوان عضوی از تیم وکیل چئون پذیرفتم.

• دادستان خل و چل مین هیوک عااالی بود. 😂 واقعا نماد یک آقازاده‌ی ۴ درصدیه خل و چل بود که با جایگاه پدرش به جایی رسیده. البته که خودش هم تلاش می‌کرد امااااااا هنووووز خیلی راه داشت که به یه دادستان عالی تبدیل بشه!

• دادستان عزیزم – قشنگ ترین سونبه‌ای که تو این سال‌های کی دراما بودنم دیدنم: دادستان نا. 🥹
چقدر این زن پر تلاش و همراه بود. و معتقدم رئیس های پفیوز رده بالا به ناحق نادیده می‌گرفتنش. و خب آخرش هم با وکیل چئون به هدف‌شون رسیدن و این واقعا منو خوشحال کرد.
رابطه‌ش با مین هیوک رو هم دوست داشتم.

*⁵. قسمت ۱۱ وقتی که وکیل چئون بعد از ۱ سال پیداش شد و بک ماری از دستش ناراحت بود، وکیل چئون بهش گفت:
*ماری شی، من اشتباه کردم. معذرت می‌خوام.*

این ‌سکانس بی‌نظیر بود و اوج درک وکیل چئون رو می‌رسوند. مگه یه آدم وقتی از یک دوست، شریک عاطفی و یا یک همکار دوست‌داشتنی ناراحت میشه؛ چی می‌خواد جز یک معذرت خواهی واقعی؟!
وکیل چئون عزیزم. :”]]

و اما نکات منفی سریال:

*¹. تبلیغاتش واقعا رو اعصابم بود. 😂
یه جاش که نام گونگ مین برای تبلیغ اون قهوه، رسما زل زد تو دوربین و اون جاش اینطوری بودم که چرااااا؟!

یا اینکه مامان بک ماری ماشین لوازم آرایشی آورده بود تو اون محله که ماری جون به صورتش برسه؟ خب واااا. 😂

*². دوست داشتم از نحوه آشنایی آقای سا و وکیل چئون بیشتر بدونم. اینکه آقای سا درگیر چه پرونده‌ای بود و وکیل چئون چطوری کمکش کرده نجاتش بده؟!

*³. واقعا نقش پدربزرگ بک ماری و پدر مین هیوک ( همون دادستان خل و چل و بامزه) توی فساد گروه جِی چی بود؟ این رو هم‌ متوجه نشدم و به نظرم خوب بهش پرداخته نشده بود!

*⁴. من همیشه معتقدم سریال های ۱۲ قسمتی پایان‌بندی‌ای که دارن بهتر از ۱۶ قسمتی‌هاست.
هم اینکه زود تموم میشن و هم اینکه عوامل سریال آب قاطی سریال نمی‌کنند.

ولی این سریال حقش نبود ۱۲ قسمت باشه! من دلم می‌خواست صحنه دادگاه مدیر گروه جِی و تیکه تیکه شدن قاتل وکیل لی رو ببینم!

و احساس می‌کنم قسمت ۱۲ خیلی همه چیز رو حالت ۲x بود و این منو غمگین کرد. 🥲