دلم برات تنگ شده….تو واقعا ژانر زندگی بودی

خیلی واقع‌گرا بود. تو سریال‌های کره‌ای کمتر دیده میشه

یه نفرو دوست داشته باشی با همه ی بدیهاش.. واقعا چقد کم داریم اینو

این منم عزیز نمیدونم الان ایرانی یا نه ولی هرجا هستی امیدوارم حالت خوب باشه و سالم باشی
هم تو هم خانوادت هم همه عزیزانت
مراقب خودت خیلی باش
توی این دوران روحیه خیلی مهمه
❤️
آلوچه جان تو چطوری ؟ خوبی؟
امیدوارم که حال تو و خانواده و عزیزانت خوب باشه و در سلامت باشین
خیلی مراقب خودت باش
نذار اضطراب اینورا حالتو مثل من بگیرن که الان وقتش نیست

❤️

لینکای قسمت 8 مشکل دارن؟ اصلا دانلود نمیشه

خیلییییی قشنگ بود…. باهاش زندگی کردم..

قسمت نهم رو هم تموم کردم،دریغ از یه بوس بین می جونگ و گو،این چه وضعشه😬

چندسال گذشته و هنوز حس خوبی که از این سریال گرفتم باهامه
ذوقم برای شروع سریال و انتظار هفتگیم برای پخشش
تعجبم از پرش حرفه ای آقای گو…
حرفامون و حدس زدنامون درمورد شغل آقای گو
خوشحالیم با پیام به میجونگ…
نگاهای قشنگ آقای گو به کسی که دلش میخواست فشارش بده و درسته قورتش بده🫠
دیدار دوبارشون
ذوق چانگ با هربار رفتنش به دستشویی😂
دلم براتون تنگ شده🫂

آخر قسمت ۴ وقتی مستر گو می پره تا کلاه می جونگ رو بیاره موقع برگشت از پشتش یه پروانه‌ی نارنجی رنگ رد می شه، خیلیا می گن پروانه سمبل و نماد شروع و حیات دوبارست(پروانه مونارک هم که نارنجیه به خاطر سفر طولانیش سمبل استقامته)
اونجا آقای گو بدون توجه به مسیری که اومده و شرایطی که توشه تصمیم می گیره بپره و یه کاری رو بکنه که تا حالا نکرده انگار اونجا یه شروع جدید بود براش
چقدر خوب بود این صحنه:)
گاهی هم فارغ از تمام مسیرهایی که طی کردیم، اشتباهاتی که کردیم و زخم هایی که خوردیم، بدون فکر کردن به بعدش شاید باید فقط بلند شد و پرید، حتی اگه کسی نباشه ما خودمون رو ستایش می کنیم، به خودمون عشق می دیم و کودک درونمون رو تشویق می کنیم و بهش می گیم که از پس هر کاری بر میاد.
بیا به هم قول بدیم بهار که رسید آدم های متفاوتی شده باشیم.

قلبمو لمس کرد این سریال ، جاهایی که شبیه به زندگی خودم بود باهاش اشک ریختم و مثل تراپی بود.

یادداشت رهایی.. شماره 2 (قبلی رو با اسم دیگه گذاشتم)

بعد از 11 ماه هنوز هم همونم.. هنوز هم احساس میکنمدقیقا ثانیه ای با خفه شدن فاصله دارم اما خفه نمیشم.. و این عذاب آوره.
گاهی وقتا میرم یوتیوب فیلم ماهی های شکار شده رو نگاه میکنم که از توی تور و روی کشتی چطور خودشون رو دوباره به آب پرت میکنند تا بفهمم همین ثانیه آخر تا خفه نشدن هم نعمته.. شاید من همون ماهی شدم که دوباره راهش رو به دریا پیدا کرد.

اینطور نیست که همه چیز ماتم زده باشه.. اتفاقات خوب هم میفته ولی اثر اتفاقات غم انگیز قبلی بعد از یک سال و خورده ای هنوز با منه.. فشار کار و زندگی هم به اوج فرسودگی میرسونه منو.. مدام میگم این تموم شه یکم نفس میکشم.. و وقتی “این” تموم میشه، “اون” شروع میشه و این چرخه این و اون مدام تکرار میشه..

اینطور نیست فقط با دیدن ماهی ها نفسم کمی بالا بیاد.. گاهی هم تصاویر مریخ رو میبینم.. دوست داشتم اونجا باشم.. تنها موجود زنده که از قید و بند ماهیت اجتماعی انسان دوره و نیازی نداره خودش رو به جامعه ای اثبات کنه.

فرسودگی واقعا داره از پا در میاره منو .. نه فرصت استراحت دارم و نه حتی فرصت غمگین شدن برای اتفاقات یکسال قبل.. همه اتفاقات درونم در حال وقوعه و تمومی نداره چون نقطه پایانی نتونستم بذارم.. کاش کمی وقت داشتم مسافرت کوتاه تک نفره میرفتم..حتی شده برای یک روز.. حیف.. دنیای بزرگسالی خیلی سختگیره.. کافیه کمی از جریان زندگی عقب بیفتی باید کل سال های پیش رو در حال دویدن باشی و من از همه این دویدن ها خسته ام و دوست ندارم مجبور شدم سرعتم رو باز بالا ببرم..

به شدت عالی
زبونم در وصف خوبی های این سریال قاصره
بعد از آجوشی من، بهترین سریالیه که توی این ده سال کیدرامر بودنم دیدم. حتما حتما حتما ببینید وگرنه سریال خیلی خوبی رو از دست می‌دین. ده سال هم از زمان پخشش بگذره باز ارزش دیدن داره ✨

دوستان اگه هنوز کسی یادداشت رهایی میذاره و گروه داره درموردش به منم بگین عضو بشم
تازه این سریال رو دارم میبینم و عاشق یادداشت هاتون شدم

سلام لاته جان🩵
ببخشید دیر پیامتو دیدم. این چندوقت انقدر درگیر جنگ سر خودم بودم که خیلی چیزارو یادم رفته بود انجام بدم.
خوبی؟ بهتری؟ چیکارا میکنی؟
ایکاش میشد بیشتر باهم حرف بزنیم…

تحلیل شخصیت ها بر اساس طب سنتی ایرانی! جالبه نویسنده همین ویژگی های شخصیتی رو در سریال آجوشی من هم آورده اسپویل هم نداره و با خیال راحت بخونید ۱ـ چانگ هی (لی مین کی) : مزاج این شخص صفراوی است و طبع صفرا هم گرم و خشک و عنصرش آتش است بشدت برونگرا و پر حرف است، زود عصبانی میشود و زود فراموش می کند، با وجود عصبانیت از همکارش و غرغر های فراوون اهل کینه نیست، خونگرم و اجتماعی است و با وجود کم صبری اش مجبوره درد دل افراد مختلف رو هم گوش کنه ولی در نهایت اینهارو سر بقیه هم خالی میکنه! بلند میخندد و با بقیه شوخی میکند پولش رو به بهانه سرمایه گذاری های مختلف به فنا میده برای همین پدرش بهش پول نمیده و… همه اینها ویژگی یک فرد صفراویست و جالب اینجاست خود شخصیت اصلی بازیگر لی مین کی هم با توجه به نقش ها و بازی های مختلف هم همینطوریه و این از نبوغ نویسنده یا کارگردانه و البته تو این سریال من با این شخصیت همذات پنداری بیشتری کردم چون خودم هم تا حدی همینطوری ام! ۲ـ می جونگ ( کیم جی وون) مزاج سودا و طبع سودا سرد و خشک و عنصرش خاک است بشدت درونگرا و کم حرف ، مخفی کار ولی مهربان ، افراد سوداوی بر خلاف صفراوی ها انگار تو قاموسشون طلاق و بریک آپ نیست! نهایت خنده اش یه لبخند ملایمه اهل تلاش ولی آرام و پیوسته مانند لاک پشت داستان مسابقه خرگوش و لاک پشت البته ازین وضعیت خسته شده و دنبال آفتابی است که به خاک او گرما بدهد ولی ملایم و بازهم جالب اینجاست با توجه با بازی ها و نقش ها، بازیگر کیم جی وون فردی درونگرا با مزاج سوداویست! این نویسنده واقعا نابغه است! ۳ـ کی جونگ (لی ال) مزاج بلغمی و طبع بلغم سرد و تر و عنصر بلغم آب است تا حدی درونگرا ولی بشدت احساساتی و اشکش دم مشکش است! به دنبال عشق و شور شدید است همانطور که آب دنبال گرمای زیاد است درست نمیتواند تصمیم گیری کند چون آب منعطف است و شکلی ندارد و به شکل ظرف درمیاد چون یه بار گفته بود به این مضمون که خوش به حال قدیمی ها که همسرت رو بقیه انتخاب میکردن و مجبور بودی زندگی کنی و در به در دنبال نیمه گمشده ات نمیگشتی! برای عشق حاضر است حتی جانش را فدا کند! پر حرف نیست ولی دهن لقه زیاد اهل خنده نیست ولی جلوی عشقش به هر پخی میخنده و بازهم بازیگر لی ال با توجه به نقش ها و کاراکتر هایی که بازی کرده مزاجش بلغمیه آقای گو (سون سئوک کو) : با توجه به پیشینه و شغلی که داشت به نظر میاد مزاجش دموی یا صفراوی( از نوع درجه پایین و ملایم چون مزاج ها هم درجه بندی دارن) بوده ولی به خاط اتفاقات پیش آمده دچار غلبه سودا شده برای همین این فرد رو مانند می جونگ به ظاهر فردی درونگرا و سرد و خشک میبینیم ولی به نظر میاد از وضعیتش… Read more »

این سریال زندگی واقعی رو بهتون نشون میده و یک حس رهاشدگی بهتون دست میده
قشنگه از دست ندید

یادداشت‌های رهایی من
شماره ۲

سلام
تقریبا ۹ ماه پیش بود اینجا یه کامنت گذاشتم
اون روزا زمان سخت میگذشت برام؛ نفس کشیدن، خوابیدن، بیدار شدن، حتی زنده بودن برام سخت بود، رفته رفته سخت تر هم می‌شد.
نمی‌گم تو سیاهی غرق بودم، اما توی دنیایی که نمیشناختمش معلق بودم. دنیایی که هرچقدر هم زور میزدم نه پام به زمین می‌رسید نه دستم به سقف…
اما گذشت:)

راستش ۳ ماهه که زندگیم تو سرازیریه هر روز همه چی بهتر میشه. سنگ جلو پام میافته ولی به طرز خارق العاده ای از عهده برداشتنش برمیام، بعضی وقتا سنگا بیشتر تخته سنگن، صخره سنگین اصلا! ولی میتونم از مسیر خودم مراقبت کنم.

قرار بود یه روزی از شادی های زندگیم اینجا بنویسم.
بعد از یه مسیر سخت ۱۰ ساله بالاخره به جایی که میخواستمش رسیدم:)

الان که به تک تک لحظات گذشته فکر میکنم، همه‌ی گریه‌ها، همه‌ی بغضا، همه‌ی کم آوردنا، زمین خوردنا، زخمی شدنا، دوباره با سختی سر پا شدنا…
این ۳ ماه که هر شبش خواب راحت بود و چند روز پیش که خیالم ۱۰۰ درصد از همه چیز راحت شد به تمام اون سختیا می‌ارزید:)

میدونم از امروز به بعد یه مسیر سخت دیگه پیش رومه
ولی همونطور که از قبلی گذشتم، از عهده‌ی بعدی‌ها هم برمیام:)

فقط میخواستم بگم اگه الان داره بهت سخت میگذره تحمل کن! جا نزن! آخر راه آسمون آبی تره، آب شیرینه، خواب عمیقه و همه چیز قشنگ‌تره.

یه سریال کاملا بی سر و ته اصلا نفهمیدم داستان درباره چی بود چه جوری شروع شد چه جوری تموم شد کلا سریال خسته کننده ای بود

این سریال باعث شد توی نوت گوشیم یه فولدر بازم کنم
به همین اسم و هر چیزی که اذیتم میکنه
حتی اون قسمت دارک شخصیتم که کسی ندیده رو بنویسم
تمام احساساتم به همه رو
چقدر ممنون این سریالم اگر نمینوشتم تا ابد این خشم و ناراحتی باهام میموند
الان راحت ترم
راستش بعد مدتها میخوام بنویسم
الان حالم نسبت به قبل بهتره دوستیمو با یکنفر بهم زدم
چون وایب و حس مثبت رو مثل قبل ازش نمیگرفتم
نمیدونم تو موقعیت من بودین یا نه دوستی طولانیی بود
روزای خوش و بد زیاد داشتیم
اما این اواخر من دیگ نتونستم یکسری چیزا رو تحمل کنم
ترجیه دادم تو ذهنم همون ادم خوب بمونه
با اینکه گند زدم به شخصیت خودم
ترجیه دادم رها کنم
خیلی وقته دارم یادمیگیرم که ادمای توی زندگیم موقتی هستن و باید یاد بگیرم رها کنم….

سریال خاص و متفاوتی بود. شاید اگه کسی دنبال داستان خاصی و پیچیدگی توش باشه نتونه خیلی باهاش ارتباط برقرار کنه ولی اگه دنبال یه فضای آروم و دلنشینید خیلی باهاش ارتباط برقرار میکنید. یه جورایی میشه گفت نسخه سریال شده فیلم پرفکت دیزه هرچند با مقداری تفاوت. در کل ببینید حتما مخصوصا اگه درونگرا هستید و از مردم فراری:)