من از بازیگر دونگ شیک خیلی خوشم اومد رفتم فیلموگرافیش رو دیدم اصلا نقشای پررنگ بهش ندادن تا حالا. واقعا استعدادش تلف شده :((

همین الان قسمت دوازده رو تموم کردم 😧😦😮😯😲😳🤯
پشمام پشمام پشمام

اسپویل

مامانش جای اینکه بچه‌ی هیولاش رو ببره درمان کنه ببره پیش تراپیست روان درمان یا هر کار دیگه‌ای تصمیم گرفت خودکشی کنه تا این قاتل با خیال راحت به کاراش ادامه بده، جایزه مادر نمونه‌ی کیدراما رو بدید به ایشون 🏆✨👏🏻🤡👏🏻👏🏻
( حدس میزنم به‌خاطر مذهبی بودنش خودشو کشت، چون همچین بچه‌ای تولید کرده پس لیاقتش مرگه از این باورهای احمقانه‌ تو آدمای مذهبی زیاااد دیدم)

بعد بابای عاقلش که برده تو کوه بهش آبنبات میده که بخوره بعد خفه‌ش کنه :)))))))
بعد دید نمیتونه گفت خب من دیگه نمیتونم باهات زندگی کنم پس تو کوه تنها بمون من بدون تو میرم خونه :)))))))

این از اون مدلای: هیولاها به وجود نمیان بلکه آدما و اتفاقا کسی رو تبدیل به هیولا میکنن نبود، طرف از همون اول نطفه ش خراب بود داغان
البته هنوز چهار قسمت مونده ببینم ولی فک نکنم ترامایی چیزی بچه رو روانی کرده.

یه چیز بی‌ربط: تو مانگای مانستر هم هیولای داستان اسمش یوهان بود 🙂
البته اونو دوست داشتم.

وای تو قسمت چهارم طرف داشت جون می‌کند پلیسا عین ماست وایساده بودن نگاش میکردن
سه چهار دقیقه تقریبا طول کشید تا بمیره بعد این اسکلا همینجوری وایساده بودن مردم عادیشون هم که تو دیوار، خود مجری هم که تبدیل به مجسمه شده بود 🤦🏻‍♀️ وای خیلی اعصابم خورد شد
من اینور داد میزدم برید کمکش بعد اون پنج شیش تا پلیس ابله 🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️

دو سه قسمت اولش یه وایب چندش کریپی اعصاب خورد کن داشت منم آخر شبا میدیدمش واقعا ترسناک:))

سلام ببخشید زیرنویس مخصوص وب دل نیستش ؟

یکی از سریالای مورد علاقمه واقعا. صحنه های خشن و دارک و سبک واقع گرایانه ی سریال خیلی برام جذابه. برخلاف بقیه چیزی که به نظرم جذابترش کرده نبود ژانر عاشقانه تو این نوع سریالا و تمرکز رو ژانر معمایی جناییشه. البته بعد ریواچ کردن یکم احساس افسردگی دارم از اینکه چقد آدم بیگناه تو سریال کشته شدن واقعا صحنه های تکون دهنده ای داره که احساسات و عواطف بیننده رو درگیر میکنه از بابای مهربون چاسویونگ گرفته تا قربانی ها،

یه چیزی که رو مخمه اینکه پلیس حق شکنجه نداره…
مثلن وقتی میفهمن قربانی زندس باید بزنن بزنن ب حرف بیاد…تا دیگ گی نخوره… ولی ن تنها اعدام نمیکنن بلکه شنکجه هم نمیکنن….
پلیسه شلیک کرده بابت شلیک کردن بازپرسی میکنن طرفو… حالا ب کی شلیک کرده؟ ب قاتل در حال قتل….
ایرانم همچین قانونای عجیبی هم داره ک اصلا راضی کننده نیستن و قابل تحمل نیست ک بابت این چیزا پلیس مجبور شه پاسخ بده..یا توبخ شه مخصوصا..!!!!🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️
درکل تو دوران پریودی سریال اعصاب خوردی نبینید😂💔

بنظرم اونایی ک تخصص پزشکی قانونی میخونن خیلی انسانای مفیدی برای جامعه هستن… در عین سنگینی و تاریک بودن شغل نتابج و نجاتا و پاسخا همیشه روشن و مثبت و نیاز جامعس… البته ذات پزشکیم همینه…چقد مفیدنن یه سری ادما مث این کاراگاها مث پزشکی قانونی مث علم…
چقد بی ارزش و انگلن بعضی نا انسان ها. عجببه تفاوت این دو تو چیه وقتی گونه یکیه…؟

این چی بود خا…یه کردم اه🤦‍♀️
جنازه های اویزون سر جدا شده….دختره چلمنگ همه جا تنهایی میرفت میرفت تو لوله تنگ و باریک نفس من میگرفت باهاش بیشتر از همه این حجم حماقت دختره واقعن غیر قابل تحمله هیچوقت واس پشتیبانی صبر نمیکرد من ب این شجاعت نمیگم خریته!….صد بار با قاتل تنها شد.. صحنه جرم کشف نشده ک قابل امداد رسانی یا پشتیبانی نیس ب تنهایی با به چراغ قوه تفنگم ک هیچی… مهارت رزمیم هیچی..بعد میشینن تحلیل های خفن میکنن….
.
از سر بی سریالی دیدم واقعن نباید میدیدم.
بنظرم ردش باید میرفت رو ۱۸
با ابنکه 😂۱۸ رو رد کردم من ولی خب…
خدایی موش با اون حجم قتلای خفنش حس چندش و ترسناکی ک این بهم میدادو نمیداد حتی سیگنال تونل هم اینجوری نبودن نمیدونم شاید حساس شدم….حتی معمایی و پروفایلینگشم خوب نبود چقد غرببه خوب بود. کلا نیستم این سریالو میبینم ک تموم شه فقط.

سریال خوبیه، ولی نه انقدر که تو کامنت می‌گن. کاری به سلیقه و… ندارم.
1. از نظر بازیگری، سویونگ بازی مناسبی داره، ولی برخلاف نظر دوستان، بازی هیوک، تصنعیه. انگار داره ادای خفن بودن در میاره و واقعی نیست.
2. داستان هم یه جاهایی باگ داشت( از اونجایی که خیلی کم بود و بنظرم رو ارزش فیلم تاثیر نداشت اشاره نمی‌کنم)
3. . جلوه های ویژه هم، بعضی جاها به شدت ضعیف بود. (

اهنگ های سریال ۶ پارت هست . پارت ۶ رو نذاشتین

تو این ۱۰ یا ۱۱ سالی که دارم سریال های کیدراما رو می بینم این سریال جز ۱۰ سریال برترم بوده واقعا فوق العاده ست حتما ببینید

خب تو تاریخ 021221 سریال Tell Me What You Saw، به من بگو چی دیدی، با بازی شاهکار جانگ هیوک رو تموم کردم.
به طور کلی من واقعا از دیدنش لذت بردم. هر ۱۶ قسمتو، فضا، بازیگری، داستان همگی منو جذب کرد و مثل بقیه آثار هیوک حسابی به دلم نشست.
بخوام درباره داستانش بگم، از همون اول وارد قضیه شد و شروع خیلی خوبی داشت یه مشت مقدمه‌چینی طولانی نداشت. نویسنده سعی کرد به مرور یسری سوال باز کنه، یسری جاها هیجانو ببره بالا و به مرور سوال حل کنه و حتی بعدش بازم سوال اضافه کنه، در کنارش یسری پرونده فرعی حل کرد که نسبت به وویس پرونده‌های فرعیو بیشتر دوست داشتم، اینکه می‌تونستی حتی با مجرم همزادپنداری کنی و بعد بگی واقعا چی شد که اینجوری شد.. همچنین تمرکز روی ارتباط بیماری‌های روانی و قتل بسیار جالب بود.

تو طول سیر داستان خودم ۳ ۴ بار واقعا سورپرایز شدم، سر رکب‌های هیوک، خود قاتل‌ و یسری نحوه رخ دادن خود قتل، روند داستان جوری بود که واقعا نتونستم حتی فکر خسته شدن کنم.
یکی از دلایل این اتفاق شخصیت‌پردازی تمیزی بود که صورت گرفت و در کنار بازی‌های درخشان بیشتر به چشم اومد. جانگ هیوک به خوبی از نقش یه مامور اطلاعات افسرده و نابغه که با تموم وجود دنبال تفکرات قاتل و پیش‌بینیشه براومد. واقعا ابهتش تو این سریال ستودنی بود. شخصیتی که توش اغراق نشده بود، دنبال انتقام بود، زخم خورده بود و به همین خاطر خاکستری بود، لزوما تصمیمات قانون‌مدارانه‌ای نمی‌گرفت ولی به طور کلی حواسش به بقیه بود.
چا سویونگ با بازی چویی سو یونگ، دختری با یه داستان غمگین وارد اداره پلیس شد و به مرور تبدیل به کارآگاه واقعی شد. اصلا فکر نمی‌کردم اینقدر ا
زش خوشم بیاد و باهاش حال کنم، محکم بود ولی احساسات هم داشت. نسبت به بقیه سفید بود ولی بازم وقتی پای اوه هیون‌جه وسط بود از خیلی قوانین گذشت و اعتمادش سبب نجات
شد. این سریال هم مثل وویس یه توانایی خاص به نقش اصلی زن داد. اینجا تا آخرین اپیزود نویسنده ازین توانایی استفاده کرد و واقعا لذت می‌بردم. حس قدرت می‌داد

یکی از نکات مثبت سریال رئال بودن پلیس بود. یه مشت پلیس احمق عقب‌مونده تحویلمون نداد. برعکس کلی پلیس باهوش نشون داد. به غیر از اوه هیون‌جه که ماشالا از قاتل هم جلوتر بود بقیه هم هوش خوبی داشتن و خیلی پرت نبودن اما به خاطر منافع شخصی و.. تصمیات اشتباهی گرفتن اما بعدش یا تصمیم گرفتن راه درستو برن یا به همون راهشون ادامه بدن.
چندتا چیز تو سریال برای من خاص بود. خیلی وقت بود منتظر یه

درباره پایان‌بندی من اعتماد چا سویونگ به هیوک خیلی دوست داشتم. اعتماد و صبری که فقط سویونگ از پس آن بر می‌اومد. کسی که یکیو از دست داده با تموم وجود می‌تونه حس و حال کارآگاه اوه درک کنه. و دیالوگی که کل هدف سریالو در یک جمله خلاصه کرد.

اینکه یه آدم خوب باشه یا بد، بستگی به خودش داره

بخوام درباره نقاط ضعف سریال بگم. یه مقدار اتفاقات نادرش زیاد شد. اینکه همه چیز لحظه آخر خراب می‌شد. فلانی دقیقا لحظه آخر میومد. همیشه خدا موقع نیاز میکروفون چا سویونگ خراب بود یا هر کی زندانی بود فرطی یه چیز تیز پیدا می‌کرد و الفرار. یا مثلا سکانس پخش زنده واقعا چطوری تونست اینقدر راحت این کارو کنه خدا فقط می‌دونه. یه چیز دیگه هم واقعا قضیه بمی اون وسط چی بود و بعد ازون، کره دهن ما صاف کرد با سانسور هر چاقو و هر زخمی بعد می‌ره یه

در کل سریال خوبی بود و به کسایی که میخوان از این ژانر سریال ببینن پیشنهاد میکنم. من هنوز سری سریال های ویس یا همون صدا رو ندیدم واسه همین واسم تکراری نبود. مثل همه‌ی سریال های پلیسی معمایی یه سری پلیس بودن که بیشترشون اولش به خاطر انگیزه های شخصی تلاش می کردند ولی در طول سریال نشون میداد که به غیر انگیزه های شخصی بقیه هم براشون مهم هستند و همین برام جالبش می کرد که از بالاترین رده گرفته تا پایین ترین سرباز و خلافکار و قاتل و بقیه همه خوب و بد رو درونشون داشتن. یه کلام انسان بودند‌. اشتباه می کردند و از اشتباهشون صدمه میدیدن و از اینجا فرقشون مشخص میشد که میخوان رو این اشتباهشون سرپوش بذارن یا میخوان جبرانش کنن. در کل من یه چیزی رو خوب فهمیدم. از همه هم خواهش می کنم به این توجه کنیم. خوب یا بد ما اکثرمون بزرگ شدیم. یعنی اینجا اکثرا حداقل پونزده شونزده سال سن دارن. خواهش اینکه جلوی بچه ها خیلی رعایت کنیم‌. اگه یه نفر تو بزرگسالی آسیب ببینه درسته یادش میمونه و واسش زجرآوره ولی راحتتر میتونه بهش غلبه کنه. اما در مورد بچه ها این طور نیست. هر چقدر هم بعدش بهش محبت بشه بیشتر مواقع اون آسیب رو نمیتونه هضم کنه. پس تو سن کم فقط درکشون کنیم و بهشون محبت کنیم تا بتونیم آسیب هایی که شاید به چشم ما نیان رو درمان کنیم و نذاریم باهاشون بزرگ بشن. و اینکه اشتباه و ترسمون رو قبول کنیم و ایجوری جلوی اشتباهات بزرگتر رو بگیریم. از اینجا به بعدش اسپویل داره. کل سریال رو من تو اون دیالوگ آخر چاسویونگ حس کردم که منظورش این بود که آدم ها بر طبق غریزه پیش نمیرن. بلکه این تصمیماتشونه که اون ها رو می‌سازه. پس نباید خوب و بد بودن رو به درون آدم ها ربط بدیم. و اینکه جالب بود همه میدونستن راه درست چیه ولی انگار باید یکی دیگه که باورشون داشت دوباره به یادشون می آورد. من یه عادتی که دارم همیشه کامنت ها رو قبل دیدن سریال میخونم شاید بگین هیجانش پایین میاد ولی خودم اینطوری فکر می کنم بهتر درکش می کنم. چند تا مورد تو کامنت ها گفتن من نظر خودم رو میگم. هوانگ اسم یی سو رو گفت چون چاره ای نداشت. در واقع بدون گفتن اسمش هم قاتل سراغ یی سو میرفت. اگه دقت کنین خود قاتل به سمت اسم یی سو راهنماییش کرد و اینکه چرا بعدش از یی سو محافظت نکرد، یه کم عجیب بود. شاید هم فکر نمی کرد واقعا قاتل بره سراغ یی سو. مورد بعدی اینکه همه میگفتن چرا قاتل گیر داده به کارگاه اوه هیونگ جه. نظر من اینکه درسته اون بچه از اول مشکل داشت ولی محیط هم تشدید کردن مشکلش تاثیر زیادی داشت. مامانش خودکشی کرد و باباش رهاش کرد. بچه ی سالم هم آسیب میبینه. و بعدش هر چی که باشه من اصلا درک نکردم چرا کارگاه اوه جلوی بچه ها اون قدر بی پرده در مورد شغلش حرف میزد. مخصوصا بچه های دبستانی… Read more »

سریال خوبی بود،بعضی چیزا قابل پیش‌بینی بودن
مثلا من میدونستم

۶قسمت دیدم
سریال خوبیه…
عاشق سکانسی شدم که

از دوسال پیش که دانلودش کردم تا همین الان که قسمت یک رو دیدم،فکر میکردم نقش اول زن جونگ یو جین هست/:
تو پوستر زیادی شبیهشه
نگو سویونگ بوده/:
فکت دوم:خواستم ویس رو ببینم،بعد دیدم جانگ هیوک بازی کرده،نمیدونم چرا گفتم بمونه برا بعد😶
اومدم اینو شروع کردم دیدم اینجاهم هست🤣

با سلام خدمت دوستان.این سریال رو چندین ماه پیش فقط یه قسمتش رو دیدم و خوشم نیومد و پاک کردم به کل.چون واقعا قسمت یکش با بقیه قسمت ها فرق میکرد او هیون جه از چا سویونگ میپرسید سر راه چند تا لامپ دیدی چندتا فلان چیز دیدی و دختره هم ریز و درشت رو جواب میداد و به ادم احساس احمق بودن دست میداد که به جزییات توجه نمیکنیم به همین دلیل پاک کردم.ولی خب تو این چند وقت زمان ازاد زیاد داشتم و تصمیم گرفتم کامل ببینم.سریال چندان جذب کننده ای نیست منظورم اینه اعتیاد اور نیست اینکه بشینی همه قسمتاش رو یه جا ببینین و ببندی بزاری کنار نه اتفاقا یه روند معمولی داره که میتونی هر شب یه قسمتش رو ببینین و خسته نشی و حوصله ات سر نره در مقایسه با سریال هایی مثل موش واقعا دست پایین تره ولی اون سریال فیلم نامه اش خیلی قوی بود در این سریال یه قاتل هست که هرکی رو میبینه میکشه و زیاد به گذشته اش توجه نشده و در این بین چند تا پرونده هم میارن تو سریال تا تایم سریال پر بشه و برسونن به شونزده قسمت که قاتل رو میگیرن و تمام. فاز سریال رو میشه درک کرد که جناییه و معمولی ولی ای کاش یکم عاشقانه هم توش داشت تا اتفاقات سریال دارک نباشه.به شخصه از دیدن سریال پشیمون نیستم ولی فکر نکنم بعد ها دوباره هم ببینمش.سریال خوب و متوسطی بود که میتونه شما رو راضی کنه.هیچ وقت خسته نمیشین در طول سریال و نگرانی راجبه دراپ کردنش ندارین با خیال راحت ببینین.در اخر اگه کسی سریالی مثل موش یا این سریال میشناسه در پاسخ پیام من بنویسه با تشکر.

فقط اون مآره با گفتن های جانگ هیوک لعنتی چقدر صداش گیراس❤