سریال به شدت دارای فضای سنگینی هستش فکر نکنم بشه قسمت های زیادی رو تو یه تایم کم دید به نظرم باید استراحت بدید به خودتون تا ذهنتون و روانتون یکممتعدل شه البته چند تا قسمت اولش اینطوری بود به نظرم چون مخصوصا خودم تحملش رو نداشتم ولی خوب از یه جایی به بعد تو هر اتفاقی مثبتی دنبال کورسوی امید بودم به هر حال بگذریم راستی هم چنین بازی های درخشان و استفاده ی مناسب از موسیقی در صحنه های کم دیالوگ خیلی خوب من لذت بردم

خیلی خوب بود…
حس های کاراکتر ها خیلی قوی بود و خیلی خوب به مخاطب انتقال پیدا میکرد بخصوص جون یئول خیلی عالی بود…
کشش احساسی کاراکتر ها واقعا خیلی متفاوت بود… با اینکه سعی در پنهان کردنش داشتن واقعا خیلی شدید حس میشد

واقعا دوسش داشتم… این سریال یه سبک زندگی بود 🙂

خب تقریبا ببشترمون ریو جون رو تو‌ جمع دسته گل های ریپلای شناختیم
ولی این ریو جون توی لاست و لیتل فارست یه ریو‌جون دیگه هست به اول دیگه و جذاب البته
ا

عاشقانه هم داره؟؟ تو ژانرش ننوشته!

یکی از قشنگ ترین سریال هایی که دیدمممم. کمیستری بین بوجونگ و کانگ جه فقطططط🥹🥹

خیلی خیلی عجیبه من سال هاست که کیدراما میبینم ولی اصلا این سریال رو حتی به اسم ننوشته بودم و الان خیلی اتفاقی از طریق کامنت های سریال وقتی تلفن زنگ می‌زند پیداش کردم و با خوندن کامنت هاتون حس میکنم باید ببینمش و نمیدونم چرا این سریال از دستم در رفته :)))))

من چرا هر وقت نارنگی میخورم باید یاد شما بیفتم چرااااا، 😭❤️
ازتون خواهش میکنم بهم مثل این سریال معرفی کنین
لطفا 😢

دوباره فصل نارنگی شده بوجونگ شی …🍊

😍 سلام دوباره به نارنگی لاور ها 🫶
😍 به فصل عاشقان lost🫶
😍 به ریواچ کننده ها 🫶
😍 به منتظران شنبه یکشنبه های عاشقانه آروم 🫶

😍یادش به خیر چه شبایی بود تا میومد گروهی میشستیم میدیدم و بعد کامنت گذاریامون رو باهم شروع میکردیم 🥰🥰🥰

دوباره فصل نارنگی اومده ~

هر وقت حالم‌خوب نیست یاد تو میافتم بو‌جونگ شی…🥺

ای جونم به این سریال 😭خیلی دوستش دارم پیشنهاد میشه به شدت چرا اینقدر زود تمومش کردم
چقدر دلم میخواست رابطشون بیشتر بهش جزئیات بیشتری میدادن و بیشتر سکانس داشت،چقدر رابطه دختر پدر قشنگ و شیرین بود ❤️😭

سانسور شده که نیست؟

چند وقت پیش قسمت اولش دیدم ولی زیاد خوشم نیومد اما امروز که قسمت دومش دیدم نظرم عوض شد نشستم همراه غصه های دختره برای غصه های خودم گریه کردم باعث شد یکم خالی بشم یه سریالی که به دور از کلیشه ها و فانتزی های سریالی . این سریال دقیقا زندگی واقعیه ناراحتی ها و سختی ها.

یه چیز قشنگ درمورد این سریال هست اونم کامل نبودنشه
هیچ کدوم از شخصیت ها ادم های خیلی دوست داشتنی ای نیستن مثل شخصیت سریال های امروزی بقولی کراش نیستن

وقتی دیدمش حی میکردم خودمو دارم میبینم به نوعی البته
شاید یکم کم اعتماد بنفس تر
جوری زندگیم رو برپایه ی ادم های اطرافم چیدم که کوچیک ترین تغییری توی رفتارشون باعث عوض کردن روز هفته یا ماهم میشه
قبلا فکر میکردم عادیه و بقیه هم حس منو دارن برای همین هیچوقت سعی نکردم با رفتار یا حرفم کسی رو ازرده کنم
تا چند وقت پیش وقتی به خاطر مدل فک و دندون هام برای بار صدم توسط اقوام مسخره شدم صبرمو از دست دادم و هرچیزی که میدونستم به طرف اسیب میزنه گفتم قسمت جالب ماجرا فردای اونروز و درد توی سینه ام بود اونجوری که از حرفام پشیمون شدم

ارتودنسی کردم فکم خوب شده رفتار ادم ها بهتر شده دیگه توسط پسرا مسخره نمیشم ولی هیچی از گذشته یادم نرفته هیچوقت احساس زیبایی نکردم
حتی الان وقتی قشنگ صدام میزنن حس میکنم دروغ میگن یا دستم میندازن
چقدر بی ربط از سریال بود

میشه با خانواده دید دوستان؟

وایی من این سریال تازه تموم کردم خیلی قشنگ بود اصلا نمیتونم توصیف کنم چقد دوستش داشتم کل ۱۶ قسمت تو دو روز پشت سرهم تموم کردم عاشق کاراکتر کانگ جه شدم واقعا خیلی کیوت و جذاب و سکسی و باحاله …بوجونگ شی رو هم دوست داشتم باهم خیلی خوب بودن با اینکه هیجان و داشتن پیچیده ای نداشت ولی ریتم آروم و واقعیت های زندگی که توش بود خیلی منو جذب کرد عاشقش شدم واقعا …درضمن ترجیح میدم فکر کنم که تهش موقع نگاه کردن ستاره ها دوباره همو دیدن و خندیدن دوباره برگشان پیش همو به خوبی و خوشی زندگی کردن باهم 😍😍

یادش بخیر دوسال پیش در حال پخش که میدیدیمش و با بچه ها چقدر تو این صحه کامنت گذاشتیم تحلیل کردیم ، دیالو نوشتیم و براشون هیجان داشتیم و عاشق نارنگی شدیم دوباره برای ما نارنگی و چادر و تماشای ستاره نماد عشق شد :)))

دلم برای این سریال
برای موسیقی متنش
برای رنگش
برای قیافه‌هاشون
تنگ شده :'(