منظورم اینه که از اون مدل هاییه که ممکنه باهاش ارتباط برقرار بکنی ممکنه هم نکنی. بستگی به روحیت داره😁

برای من زیبا بود.
باید خودت ببینی تا قضاوت کنی . از روی نظر دیگران قضاوت نکن.

یه سری کامنت‌ها باعث میشن آدم فکر کنه بعضی آدم‌ها به‌جای چشم‌هاشون، با دیگر اعضای بدنشون سریال می‌بینن.

درکل فک میکنم از جذابیت . و کاریزمای بازیگری مث نئو خوب استفاده نمیکنن . بیخود نی بازیگری مث چن کون مدتهاس تو سریالا نی فیلمنامه ها ضعیفن .

برعکس سریال افتخار دختره اینجا بازیش ماسته ماست بود قیافه اشم 180 درجه تغییر کرده بود . من اصلا نشناختمش . فک کنم فیلمبردار اینا کلا عاشق نگاها و ری اکت های ژائو یین بودن چون همش دقایق خیلی طولانی زوم میکردن رو چهره ش . قسمت 16 که اوج مثلا اهریمن شدنش بود فقط رو قیافه ش زوم بود و هیچ اتفاق خاصیم نیفتاد . من همش منتظر بودم یه چیزی بشه یه کاری بکنه ولی داستانش خیلی درهمو اب بود . تا قسمت 25 فقط به خاطر اهریمنه دیدم که اونم معلوم نبود چش بود افسردگی حاد داشت هی میخاست بمیره . از اولش هی عاشق دختره بود و نگاه و اینا دختره مث ماست فقط لبخند تمسخر امیز داشت . بعد یهو از 20 به بعد یهو بی رومنس شد . اصلا ینی چی که ادم به اهریمن تبدیل شد خب اگه اینجوری میشه برعکسشم میشه دیگه پس چرا ژائو یین رو تبدیل به انسان نکردن خودشو کشت بدبخت تا انسان شه . اسکل .

مورد دوم خیلی رو مخ من میره در صورت تکرار بیش از حد
همینجوریش هم البته برام جالب نمیاد

باگ زیاد داشت. فیلمنامه پر از اشکال بود و نویسنده‌ی فراموشکاری داشت.

من این سریال رو بعد از سریال سفرم به سوی تو نگاه کردم. اونم به خاطر تیان جیاروی، اونجا خیلی برام دوست داشتنی بود. از دیدن این سریال پشیمون نیستم. همه شخصیت ها خیلی برام دوست داشتنی بودن،

تیان جیاروی تسلط نداشت و بازی ضعیفی رو ارائه داد

من این سریال و در حال پخش دیدم و باید بگم از بهترین سریال های امساله حس خیلی خوبی داشت دیدنش و اون درد و غمی که داشت و دوست داشتم و به شدت از پایانش راضی ام غیر از این بود خیلی بد میشد
دوستان عاشقانه کمی داره که من ازش راضیم به نظرم یکی از خوبی های سریال همینه و بیشتر به موضوع اصلی داستان پرداخته و توی اون شرایطی که داشتن عاشقانه پخته و معقولانه ای داشتن
اینقدر این سریال و دوست دارم که هنوز پس زمینه گوشیم عکس های اینه و هر چند وقتی یه سر بهش میزنم
یادش بخیر چقدر قلبم درد می‌گرفت سر این سریال، اشک ریختم ، خندیدم و با تمام وجودم بچه مو درک میکردم 😢

یکی از دلایلی که باعث شده بود این سریال حوصله‌سربر باشه این بود که بیشتر سریال بجای اینکه رو نقش اول مرد و زن (ژائو یوان ژو و ون شیائو) باشه، حول محور بای جیو و علی‌الخصوص ژو یی چن بود!

واقعا یکی از بهترین سریال هایی بود که دیدم دلم براش تنگ شده

بیشتر شبیه اسپین‌آفه

مانور سریال رو روابط دوستانه بود تا عاشقانه، نباید ژانرشو عاشقانه میزدن!

عوامل سریال هم فهمیدن نویسنده چه سناریو دارک و غمناکی نوشته برای همین تیتراژ پایانی طراحی کردن دل مون کپک نزنه

از یه جایی به بعد بازیگر ها نیاز نبود دیالوگ بگن حتی نگاه هم بهم می نداختن چشم هاشون اشک می ریخت 🥺

سد اندینگ؟؟
و اینکه عاشقانه هم داره؟؟؟

غم قسمت ۱۷ قلبم فشار داد😞😞

واقعا سریال قشنگی بود.
داستان عالی، جلوه های ویژه خوب، بازیهاشون هم خوب بود. حرکتهای رزمیشون خیلی خوب بود.
اشکای قلپ قلپوشن هم اشکیم کرد واقعا .